Uwagi do materiału MEN „Wspieranie podnoszenia jakości edukacji włączającej w Polsce”

Uwagi dotyczą materiału MEN, przekazanego do konsultacji z dniem 26.XI.2018

Należy docenić wyraźne odróżnienie polityki publicznej w zakresie edukacji włączającej od prawa. Jednak same rekomendacje są bardzo ogólne i nie pozwalają na wskazanie jaka będzie polityka publiczna w zakresie edukacji włączającej, jakie rozwiązania szczegółowe powinny zostać przyjęte w celu realizacji kolejnych rekomendacji. Wiele rekomendacji zawiera postulaty współpracy, dialogu, włączania w dyskusję, wyjaśniania, uzgadniania, czy postulaty tworzenia sieci, platform współpracy etc.

Ze zdziwieniem przyjmujemy również, że nie odnoszą się one do Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, Konwencji o Prawach Dziecka, Europejskiej Strategii w sprawie niepełnosprawności 2010-2020.

Uwagi do materiału roboczego „Wspieranie podnoszenia jakości edukacji włączającej w Polsce. Rozszerzone wstępne rekomendacje”

Uwagi do projektu rozporządzenia MEN w sprawie indywidualnego nauczania

Warszawa, 4.05.2017

 

Pani

Anna Zalewska

Minister Edukacji Narodowej

 

Szanowna Pani Minister,

W związku z publikacją projektu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży chcielibyśmy zwrócić uwagę, że jego wprowadzenie w proponowanym kształcie może zaszkodzić wielu dzieciom z niepełnosprawnościami i przynieść więcej szkody, niż pożytku. W szczególności uważamy za szkodliwe planowane zniesienie możliwości realizacji nauczania indywidualnego na terenie placówki oświatowej, co skazuje dzieci de facto na śmierć cywilną.

Zgadzamy się z MEN, że nauczanie indywidualne w obecnej formie wymaga zmian. Tak jak Ministerstwo uważamy, że nauczanie indywidualne powinno być rozwiązaniem wybieranym jedynie w wyjątkowych sytuacjach, a podstawą powinna być edukacja włączająca w szkole. Dostrzegamy sytuacje nadużywania nauczania indywidualnego, które może być również wykorzystywane do tzw. „wypychania” ucznia ze szkoły, która nie radzi sobie z niepełnosprawnością i problemami ucznia.

Mając świadomość powyższych niedoskonałości obowiązujących rozwiązań prawnych uważamy jednak, że w wielu przypadkach łączenie nauczania indywidualnego w domu i na terenie szkoły jest właśnie tą formą, która najlepiej odpowiada potrzebom uczniów, a często jest jedyną możliwą formą włączenia. Niestety w świetle obowiązujących przepisów, jak i praktyki oświatowej, nauczania indywidualnego nie zastąpi ani indywidualny tok nauki, ani indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET).

W związku z powyższym proponujemy, by do czasu wprowadzenia zapowiadanych przez MEN bardziej kompleksowych rozwiązań w zakresie kształcenia specjalnego wstrzymać się z planowaną nowelizacją nauczania indywidualnego, ze względu na dobro dzieci, a w międzyczasie dopracować proponowane rozwiązania.

Jesteśmy gotowi do wszelkiej współpracy z Ministerstwem w tym zakresie.

 

Z poważaniem,

dr Paweł Kubicki                              dr Agnieszka Dudzińska                         dr Katarzyna Roszewska