Uwagi do projektu nowelizacji ustawy o rehabilitacji i innych ustaw (projekt UD185)

Większość zmian oceniamy pozytywnie, zgłaszając do części z nich szczegółowe zastrzeżenia.

Korzystne (choć naszym zdaniem niewystarczające) są zmiany dotyczące warsztatów terapii zajęciowej. Dobre są również rozwiązania polegające na uelastycznieniu czasu pracy rodziców dzieci z niepełnosprawnościami oraz wydłużeniu okresu pobierania zasiłku opiekuńczego na niepełnoletnie dziecko powyżej 14 roku życia. Podtrzymujemy przy tym nasze stanowisko, że właściwym instrumentem aktywizacji niepracujących rodziców, zwłaszcza matek, powinno był umożliwienie łączenia pobierania świadczenia pielęgnacyjnego z pracą zarobkową bez całkowitej utraty świadczenia.

Z dużą nadzieją przyjmujemy wprowadzenie pojęcia zatrudnienia wspomaganego oraz trenera pracy. Oczekujemy, że zostaną one wkrótce zdefiniowane w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ze wskazaniem finansowania zatrudnienia wspomaganego ze środków Funduszu Pracy. Na takie rozwiązanie środowisko osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin czeka od wielu lat.

Poważne zastrzeżenia budzą zmiany dotyczące art. 22 ustawy o rehabilitacji. Nie są one w ogóle uzasadnione w Ocenie Skutków Regulacji i wydają się być sprzeczne z dotychczasową polityką państwa w obszarze zatrudniania osób z najcięższymi niepełnosprawnościami. Dlatego rekomendujemy wycofanie się ze zmian w wymogach wobec podmiotów udzielających ulg we wpłatach na PFRON.

Pełne uwagi zawarte są w pliku w formacie pdf:

CBNN Uwagi do projektu nowelizacji ustawy o rehabilitacji i innych ustaw UD185 z 29_09_2017

Projekt ustawy na stronie Rządowego Centrum Legislacji – konsultacje do 23.10.2017:

https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12303600

Uwagi do projektu ustawy o zmianie ustaw w związku z „Za życiem”

W dniu 10 maja 2017 r. skierowaliśmy do pani Elżbiety Rafalskiej, Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nasze uwagi, dotyczące projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją programu „Za życiem” (projekt z dnia 27 mara 2017 r.).

Rekomendujemy m. in. całkowite wycofanie się ze zmian w art. 53 ustawy o pomocy społecznej, które mogą pogorszyć sytuację osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin, gdyż ograniczają dostęp do istniejących w obecnym porządku prawnym mieszkań chronionych i ustanawiają bariery w powstawaniu długo oczekiwanych mieszkań wspomaganych.

Druga istotna rekomendacja dotyczy wprowadzenia nowej usługi rynku pracy w postaci zatrudnienia wspomaganego (trener pracy) do ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Uwagi do projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją programu Za życiem v4

Zatrudnienie wspomagane jako instrument rynku pracy

Należy wprowadzić do ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nowy instrument rynku pracy w postaci zatrudnienia wspomaganego (trenera pracy). U podstaw zatrudnienia wspomaganego leży zasada podmiotowości (empowerment), godności i poszanowania człowieka.

Zatrudnienie wspomagane polega na odwróceniu kolejności wprowadzania na rynek pracy z sekwencji: przygotowanie/szkolenie -> praca na sekwencję właściwą dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, psychiczną czy autyzmem: zatrudnienie -> nauka pracy przez pracę.

Zatrudnienie wspomagane musi spełniać warunek zawarcia zwykłej umowy o pracę oraz uzyskiwania przez pracownika zwykłego wynagrodzenia (prawdziwa praca i regularna płaca).

Nowy instrument został wielokrotnie poddany pilotażom, a rekomendacje z różnych projektów są zbieżne. Roczny koszt wsparcia, z którego korzystałoby 50 tys. osób z umiarkowanym i znacznym stopniem niepełnosprawności intelektualnej i psychicznej, wyniósłby 478 mln zł.

Ekspertyza: cbnn o zatrudnieniu wspomaganym